Plan plan

Vandaag begonnen we plan plan, rustig aan. Na een ontbijtje en een verfrissende douche, zetten we koers naar Taman Mini. Dit is een soort Madurodam van Indonesie. Elke bevolkingsgroep en eiland is vertegenwoordigd in het klein met een tempeltje of wat kenmerkende huisjes. Zo bezochten we binnen één dag Bali, Sumatra, Molukken, Borneo en nog vele andere gebieden in Indonesië.

In Taman Mini hebben we flink wat uurtjes rondgelopen. Behalve de stukjes culturele vertegenwoordiging waren er ook diverse musea. Deze kenmerkten zich vooral door leegstand en achterstallig onderhoud. Het budget bleek op te zijn. Waar in elk ander publiek gebied dozijnen mensen te vinden waren die gras knippen, kaartjes controleren en bewaken, was het hier relatief gezien erg stil. Leuk was het spoorwegmuseum, met oude stoomtreinen uit de Nederlandse periode.

In de Indonesische taal blijken nogal wat Nederlandse woorden te zitten. O.a.: taksi, informasi, transportasi, merk, type en gratis. Altijd makkelijk. Aan het eind van de middag maakten we een korte tussenstop in de enorme shopping mall Lipo Karawaci, waar we genoten van een lekker maaltje en een behandeling bij de kapsalon. Bowie was spekkoper met een uur durende behandeling die bekend staat als “créme badje”. Naar eigen zeggen: ideaal!

De avond hebben we doorgebracht in twee cafés. Het Hollands café, waar je bijna meer Europeanen ziet dan in Europa was een aparte, maar wat ons betreft eenmalige ervaring. In het danscafe dat we daarna aandeden hebben we het meer naar ons zin gehad. Hier hebben we flink wat biertjes soldaat gemaakt bij de poule tafel en zijn we flink los gegaan op de dansvloer. Opa en Mala gaven zelf het goede voorbeeld. De heupen van opa bleken nog behoorlijk soepel! Aan aandacht geen gebrek en met live muziek van een herboren Indo-Elvis kregen we een ideaal slot van de dag.