Charita beach

De vermoeiende stapavond gisteren maakte een korte herstelperiode noodzakelijk. We namen het ervan en bleven wat langer op ons comfortabele bedje liggen, in de door een airco gerieflijk gemaakte slaapkamers.

Na een stevige brunch werd het tijd om de spullen te pakken en te vertrekken naar Carita Beach. Na een barre tocht met onze vierwielaangedreven Panter van enkele uren, over vlakke tolwegen en moeilijk begaanbare binnenweggetjes, kwamen we tenslotte aan bij ons resort. Even heen en weer rijden tussen twee appartementen leverde overigens een stevige korting op. Het op de juiste manier de concurrentie uitbuiten was wel aan Mala toevertrouwd.

De spartaans ingerichte kamers waren weinig indrukwekkend, maar de omgeving des te meer! Binnen enkele passen bevonden wij ons op een utopisch zandstrand met een kabbelende zee.

Een ideaal moment om met een biertje in de hand aan zee te genieten van de frisse zeelucht, slechts verstoord door een legertje aan minder aantrekkelijke vrouwen die op stelselmatige basis kwamen informeren of we toe waren aan een massage. Vriendelijk doch beslist deze ongewenste aandacht afwimpelend maakten we ons op voor wat de volgende dag brengen zou: de heroïsche beklimming van de Krakatau!